Kiedy przeczytasz historię, znajdziesz mnie na dnie swojego serca, czy zdołasz napisać, by poznać, kto jest niczym motyl na letniej łące szukający eliksiru życia? Motyl, któremu zostało tych marnych parę dni, zanim skrzydła wyblakną, a wiatr uniesie jego zasuszoną duszę.
Czy odważysz się podejść i powiedzieć co czujesz, gdy znajdziesz mnie na dnie serca, gdy ja jeszcze nie będę stała na krawędzi klifu przed skokiem niby szaleniec myśląc, że to wszystko może się skończyć szybciej niż się zaczęło?
Przekroczysz granicę, gdy ja będę wąchać inny kwiat na łące niż sam mi przypisywałeś? Odważysz się spróbować, gdy wszystko wokół będzie Ci mówić „NIE!”? Czy staniesz tu przy mnie i powiesz to co czujesz, mimo, że nie wiesz jak ja zareaguję?
Jeśli się odważysz nie zniknę… Mogę się tylko ukrywać…
Zakopie skarb
Gdzie noc i dzień się stykają
A gdzie już więcej nie spotkam cię
Upadam na kolana i płaczę
Bo wiem, że to już koniec.
Słowa szeptane i te mówione
Ciche smutki, głośnie śmiechy
Wszystko to zachowam w skrzyni
I zakopię ją właśnie tu.
***
Cichutko na paluszkach skradam się do Ciebie
Wiem, że gdy mnie zobaczysz, uciec muszę
Więc proszę nie odwracaj się, gdy usłyszysz cichy szmer
Po prostu pomyśl, że tylko Ci się wydaje
Mimo, że wiesz, że to ja jestem za Tobą, tu…
Ciao!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz