Życie staje się ciemnością, kiedy staje się niezrozumiałe
A kiedy jest już niezrozumiałe, gubimy się w jego otchłani
Szukając po omacku natrafiamy na ostre ciernie prawdy
Które tak naprawdę, wcześniej w ogóle nie dostrzegaliśmy
Prowadząc to życie dalej w tą ciemność
Pytamy się sami siebie, co sobie wyobrażaliśmy
Gdzie te wielkie plany i marzenia, które…
Które mają coraz mniej szans na ziszczenie się
Przepadając w tej nocy życia, szukamy tez jego światła
Sami być może sobie byśmy nie poradzili,
Ale w dawnym świecie iluzji w którym żyliśmy
Znaleźliśmy sobie prawdziwych, szczerych przyjaciół
Oni, nasi jakże dzielni obrońcy, stoją na straży
Są zawsze w pogotowiu i na każde wezwanie
Taki jest to już ich nieszczęsny los, aby stać nad nami
Ludźmi, którzy stoczyli się w ciemną stronę swego życia.
Dziękuje Wam.
Dziękuje przyjaciołom.
A tak ogólnie to nie jest się w stanie podziękować przyjaciołom.
Wracając... Kiedy idziemy kolorową ścieżką nie patrzymy zbytnio jaki jest jej koniec. Podziwiamy ją i rozglądamy się na boki. Gdy nagle tą bajeczną drogę przecina okrutnie głęboka i szeroka fosa. Stajemy nad nią i zastanawiamy się dlaczego tak właściwie wybraliśmy właśnie ta ścieżkę? Co nas skusiło?
Każdy do czegoś dąży i wybiera w swoim życiu bardziej lub mniej odpowiednie drogi. Często wykonujemy dobrego wyboru, a mimo to w naszym życiu pojawiają się szczegóły, szczególiki, które chcielibyśmy zmienić, odmienić, odwrócić itp.
Czasami są one tak przykre, że dalibyśmy wszystko aby zawrócić czas...
Jednak on trwa...
Zamiast do tyłu
Do przodu gna...
Stając oko w oko z trudnościami człowiek traci wiarę w siebie i w trafność swoich decyzji.
A czasami wystarczy tak niewiele... Czasami wystarczy kilka dni namysłu, spokojnej i zimnej analizy, aby dojść do wniosku, że to co wydaje się nam złe- jest dobre.
Paa :)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz